پیاده یا سواره در سفرم

وقتی رسیدم استرالیا، یک هفته ای طول کشید که احساس اینکه همه در جهت اشتباهی در حرکتند و خلافکار هستند،  در من از بین برود!!!  اینجا فرمان ماشین ها سمت راست است و جهت خیابان ها و پیچ ها کاملا برعکس اکثر کشورها. از فرودگاه تا مقصد اول، من بجای راننده ترمز می کردم و هر وقت می پیچید منتظر بودم یک نفر محکم بکوبد به ماشین.

کم کم با این تفاوت ها کنار آمده ام و قصد دارم دوباره رانندگی کنم. حالا هم باید یک چالش سن پایین را در 44 سالگی دوباره از سر بگذرانم و دوباره گواهی نامه رانندگی بگیرم. قبلا در اینترنت خوانده بودم با ترجمه رسمی گواهی ایران می توان تا سه ماه در ایالت نیو سات ولز رانندگی کرد.

الان هم در سایت رسمی شان  دوباره خواندم که  می شود با گواهی نامه غیر انگلیسی و ترجمه آن در این ایالت رانندگی کرد! ولی امروز وقتی برای ترجمه گواهی نامه به دفتر دولت مراجعه کردم و از آفیسر پرسیدم، گفت نمی توانید با این ترجمه رانندگی کنید.  پس منتظر می مانم تا ترجمه به دستم برسد و بعد بروم دفتر پلیس و گواهی نامه را نشان دهم. هر چند بزودی برای گواهی نامه استرالیایی اقدام خواهم کرد، ولی قبل از آن می خواهم بدانم که بالاخره فعلا اجازه رانندگی دارم یا نه.

ظاهرا استرالیا تعریف متفاوتی از حمل و نقل عمومی دارد. در شهرهای بزرگ حمل و نقل عمومی پوشش کاملی ندارد و در شهرهای کوچک به یک شوخی بی مزه می ماند.

چند روز پیش، خواستم مسیر منزل تا دفتر دولت را با اتوبوس بروم، در سایت transportnsw.info جستجو کردم و دیدم اتوبوسی از نزدیک منزل می گذرد ولی باید برای استفاده از آن از قبل  تلفنی رزرو کرد (بوک کرد). تلفن را برداشتم و شجاعانه با اپراتور مشغول صحبت شدم، متاسفانه نه من می فهمیدم او چه می گوید نه او متوجه صحبت من می شد، در واقع  این سخت ترین لهجه  استرالیایی بود که تا آن زمان می شنیدم. خلاصه بی نتیجه عذر خواهی کردم و گوشی را قطع کردم. البته در نهایت این مشکل من است نه آنها، و باید بتوانم این مشکل ارتباطی را حل کنم.

زنگ زدم تاکسی بعد از نیم ساعت آمد! برای مسیر 6.3 کیلومتری 26 دلار و خرده ای پرداخت کردم. رفتم کارم را انجام دادم و تصمیم گرفتم پیاده برگردم، 1.4 کیلومتر نیامده بودم که دیدم کاملا شب شده و پیاده رو تمام می شود و باید کنار جنگل یک کیلومتری را ادامه می دادم که ریسک نکردم و دوباره تاکسی گرفتم بیست دقیقه منتظر ماندم تا تاکسی برسد و این بار برای 4.9 کیلومتر 20 دلار  پیاده شدم.

امروز، بار دومی بود که مجبور به طی این مسیر بودم، تصمیم گرفتم کمی زودتر از منزل خارج شوم و پیاده بروم. خلاصه این رفت و برگشت و توقف در آنجا 4 ساعتی طول کشید. این طولانی ترین پیاده روی من در استرالیا بخاطر نداشتن اجازه رانندگی و فرار از پرداخت کرایه تاکسی بود.

تا بعد …